Γράφει ο Φάνης Μαλκίδης
«... Όπως ο λύκος που πέφτει σε κοπάδι προβάτων, έτσι ερχόμαστε. Τώρα δεν είστε πλέον μεταξύ σας! Και δε θα έχετε μεγάλη χαρά με εμάς!»(Γιόσεφ Γκέμπελς- Εφημερίδα Der Angriff, 30 Απριλίου 1928)
Α. Η προπαγάνδα (ξανά) στην Ελλάδα
Η προπαγάνδα που εδώ και τρία σχεδόν χρόνια υλοποιείται με πρόσχημα την «κρίση» αρχικά δανεισμού και μετά χρέους, έχει ξεπεράσει πλέον κάθε όριο.
Από την πρώτη δανειακή σύμβαση το 2010 και την έλευση της Τρόικας, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής- Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, τη ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου, του Εφαρμοστικού, τις δόσεις που για να τις πάρουμε πρέπει να ληφθούν συνεχώς νέα μέτρα, μέχρι τις συμφωνίες της 21ης Ιουλίου και της 26ης Οκτωβρίου, τα «επιχειρήματα» παραμένουν τα ίδια.
«Καταστροφή, χάος, χρεοκοπία, στάση πληρωμών, μονόδρομος, οι εταίροι απαιτούν, έξοδος από το ευρώ, πτώχευση, δεν υπάρχει άλλος δρόμος, κυβερνήσεις συνεργασίας- ενότητας, σωτηρίας κλπ».
Για να γλυτώσει λοιπόν ο λαός τη χρεοκοπία και τα υπόλοιπα οφείλει να υποστεί το θέατρο και την προπαγάνδα.
Αφού λοιπόν ο λαός πρέπει να υποστεί την εξαθλίωση και την φτώχεια, την ανεργία και το θάνατο, θα πρέπει να πληρώσει επιπλέον το χρέος τους, για να σώσει τις τράπεζες και άλλα συναφή ιδρύματα και το θλιβερό σύστημά τους.
Β. Το Μνημόνιο- Μεσοπρόθεσμο «σωτηρίας»
Το Μάιο του 2010, και αφού η κοινωνία είχε προετοιμαστεί σε ψυχολογικό επίπεδο, έχοντας υποστεί την προπαγάνδα περί συλλογικής ευθύνης («Τιτανικός», κλπ) βουλευτές από το αυτοφερόμενο ως Πανελλήνιο και Σοσιαλιστικό και Κίνημα (ΠΑΣΟΚ), ο λεγόμενος Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός (ΛΑΟΣ) και από τη Νέα Δημοκρατία-Δημοκρατική Συμμαχία η Ντ. Μπακογιάννη, ψήφισαν πέντε διεθνείς συμβάσεις, γνωστές ως «Μνημόνιο».
Η αξιωματική αντιπολίτευση, η ονομαζόμενη Νέα Δημοκρατία η οποία δε το ψήφισε, παρότι είναι προφανές και βέβαιο ότι εάν βρισκόταν στην εξουσία θα το ψήφιζε και αυτή, περιχαρής μας ανακοίνωνε στη συνέχεια, ότι στήριξε και ψήφισε δεκάδες νομοσχέδια της κυβέρνησης -πάνω από 70 (!), που σχετίζονται με το «Μνημόνιο» μεταξύ των άλλων απελευθερώσεις επαγγελμάτων και ιδιωτικοποιήσεις, κλπ.
Τις πέντε διεθνείς συμβάσεις ακολούθησε το Μεσοπρόθεσμο και ο Εφαρμοστικός Νόμος παρότι προβλεπόταν ότι το Μνημόνιο Νο1 θα είχε τριετής διάρκεια με επιτόκιο 5,3% και η έξοδος της χώρας στις αγορές θα γινόταν το τέλος του 2011, αρχές του 2012.
Το αποκαλούμενο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής χρησιμοποίησε τις γνωστές καθεστωτικές λέξεις, «εξορθολογισμός», «αναδιοργάνωση», «μεταρρυθμίσεις», «τομές», «δράσεις» «παρεμβάσεις», «εκλογίκευση», «εκσυγχρονισμός» κλπ, με τη συμφωνία της αξιωματικής αντιπολίτευσης (ψήφισε 37 από τα 42 άρθρα) και υιοθετούνται και παγκόσμιες πρωτοτυπίες για τη μείωση του χρέους.
23% ΦΠΑ στη γλυκιά μπουγάτσα και 13% στην αλμυρή!!
Ακολουθούν οι εκβιασμοί για τις δόσεις, για νέα μέτρα και συμφωνίες ερήμην του λαού και της χώρας.
Μάλιστα η συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου για την οποία «ο θόρυβος και η συμπαιγνία των πολιτικών δυνάμεων και των κομμάτων» μας έχει αφήσει άναυδους, έχει δεσμεύσεις οι οποίες θα οδηγήσουν σε πλήρη απώλεια της εθνικής κυριαρχίας για δεκαετίες και σε μόνιμη υποδούλωση.
Το σημείο της διαδικασίας επικύρωσης των συμφωνηθέντων – ερήμην της Ελλάδας- αποτελεί η σύμβαση που θα κληθεί να υπογράψει η Ελλάδα με τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης και με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, για τη λήψη ενός νέου δανείου συνολικού ύψους 130 δισ. ευρώ.
Το νέο δάνειο, το οποίο υποτίθεται ότι συμφωνήθηκε για να καλύψει τις ανάγκες αναχρηματοδότησης του ανεξόφλητου υπολοίπου του χρέους την περίοδο 2012-2014, όχι μόνο δεν φτάνει, αλλά θα συναφθεί με επαχθείς όρους.
Με το μνημόνιο του 2010, το τμήμα του ελληνικού χρέους, το οποίο σταματά να αποτελείται από ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου και αρχίζει να αποτελείται από διακρατικά δάνεια και δάνεια από το ΔΝΤ, φθάνει τα 110 δισ. ευρώ. Με τη νέα δανειακή σύμβαση των 130 δισ. ευρώ, το συνολικό ανεξόφλητο υπόλοιπο του ελληνικού χρέους που θα καλύπτεται με διακρατικά δάνεια και δάνεια από το ΔΝΤ θα φθάσει τα 240 δισ. ευρώ.
Αυτό που θα συμβεί θα είναι η μετατροπή μεγάλου μέρους του ελληνικού χρέους από ομολογιακό χρέος που εκδόθηκε με βάση το ελληνικό δίκαιο σε διακρατικό χρέος, αποτελούμενο από δάνεια χορηγηθέντα με όρους που διέπονται από το αγγλικό δίκαιο, το οποίο εξασφαλίζει τους δανειστές έναντι του ελληνικού κράτους.
Η αλλαγή του καθεστώτος συνιστά μια αρνητικότατη εξέλιξη , αφού γίνεται δέσμευση της περιουσίας του ελληνικού λαού, προκειμένου να εγγυηθεί ότι η Ελλάδα την αποπληρωμή. Με τη νέα δανειακή σύμβαση, η Ελλάδα θα αποδεχτεί την παραίτησή από την ασυλία των περιουσιακών δικαιωμάτων λόγω εθνικής κυριαρχίας, όπως ήδη έκανε και με το Μνημόνιο Νο1.
Επίσης η Ελλάδα χάνει το δικαίωμά να προχωρήσει μονομερώς σε αναδιάρθρωση του χρέους με «κούρεμα» της αξίας του κατά όποιο ποσοστό θέλει. Το ελληνικό δίκαιο επέτρεπε στην Ελλάδα να τροποποιήσει μονομερώς, προς όφελός της, τους όρους αποπληρωμής των ομολόγων. Τώρα με τη νέα συμφωνία τα ομολογιακά δάνεια αντικαθίστανται με δάνεια που διέπονται από το αγγλικό δίκαιο, και η Ελλάδα χάνει το δικαίωμα να ρυθμίσει προς όφελός της, την αποπληρωμή του μεγαλύτερου τμήματος του χρέους. Η Ελλάδα για το τμήμα των 240 δισ. ευρώ του χρέους, δεν μπορεί να προχωρήσει σε οποιαδήποτε μονομερή ρύθμιση, αλλά είναι υποχρεωμένη να εξοφλήσει τις οφειλές της. Αν δεν μπορέσει θα χάσει μεγάλης αξίας περιουσιακά στοιχεία και δικαιώματα.
Στην περίοδο της προπαγάνδας και της εφαρμογής των Μνημονίων- Μεσοπρόθεσμών- Συμφωνιών κλπ είχαμε υποχώρηση μιας 10ετίας στην ελληνική οικονομία και τα εισοδήματα κατέληξαν, σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδας σε επίπεδα 2003 .
Οι προβλέψεις γνωστές: η ύφεση θα συνεχιστεί, το ΑΕΠ θα μειωθεί, η ανεργία θα συνεχίσει να αυξάνεται, ο μέσος ετήσιος ρυθμός πληθωρισμός θα αυξάνεται, ο ετήσιος ρυθμός πιστωτικής επέκτασης προς τον ιδιωτικό τομέα θα παραμένει σε αρνητικά επίπεδα. Και τι προτείνεται μπροστά στην καταιγίδα: «επιχειρηματική πρωτοβουλία, ανταγωνισμός, παρά το γεγονός ότι μπορεί να υπάρξει και τυχόν αποτυχία». (Τράπεζα της Ελλάδας. Διοικητής Απρίλιος 2011)
Γ. Η αντιμετώπισης της προπαγάνδας
Η κρίση είναι του πολιτικού και οικονομικού συστήματος και προφανώς όχι των πολιτών. Ο λαός δεν μπορεί να αντέξει περισσότερο, ούτε να υποθηκεύσει την περιουσία του, ούτε να ξεπουλήσει τη δημόσια γη, ούτε να δανείζεται για να σωθούν τράπεζες, ούτε να συνεχίσει να πληρώνει τοκογλυφικά δάνεια.
Ήδη , μέσα σε μια 10ετία η Ελλάδα πλήρωσε 1,5 φορά το χρέος που είχε στις 31/12/2009, (340 δις Χ 1,5 = περίπου 500 δις) Και μένουν άλλα 40. Από αυτά τα 40 περίπου τα 18 με 20 είναι το συσσωρευμένο έλλειμμα 10ετίαςτου κρατικού προϋπολογισμού. Και το «χρέος» περιλαμβάνει υποβρύχια που γέρνουν, τεθωρακισμένα που δεν στρίβουν, συστήματα ασφάλειας που δεν λειτουργούν και εκατομμύρια μίζες.
Η προπαγάνδα και το ψεύδος ξεχείλισε! Λένε για το Σύνταγμα, τους θεσμούς και άλλα συναφή και δεν έχουν ζητήσει ούτε ένα συγνώμη. Η Ελλάδα θα σωθεί από το λαό της. Αυτό που παρακολουθούμε είναι ο επιθανάτιος ρόγχος του παλιού πολιτικού συστήματος και οφείλουμε όλοι μας να αγωνιστούμε για την εξαφάνισή του.
http://kostasxan.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου